μεταβολικός

-ή, -ό (Α μεταβολικός, -ή -όν) [μεταβολή]

νεοελλ.

ο σχετικός με τον μεταβολισμό (α. «μεταβολική αντίδραση» β. «μεταβολική νόσος»)

2. β) «βασικός μεταβολικός ρυθμός»

βιολ. άλλη ονομασία τού βασικού μεταβολισμού

αρχ.

1. ευμετάβολος, ευμετάβλητος

2. αυτός που υπόκειται σε μεταβολή, μεταβλητός

3. ο διατεθειμένος για την ανταλλαγή, για το εμπόριο, ο εμπορικός («μεταβολικόν καπηλεῑον», Ηρακλ.)

4. φρ. «μεταβολικά φωνήεντα» — τα φωνήεντα που είναι αμφίβολα κατά την ποσότητα, δηλαδή τα δίχρονα α, ι, υ.

επίρρ...

μεταβολικώς (Α)

με μεταβολές, με αλλαγές, με ποικίλο τρόπο.